Cees sprong uit angst voor een nieuwe quarantaine of tweede lockdown op 13 september van zijn balkon. De sprong van negen hoog was fataal voor de 87-jarige in Voorburg. De getuigen vertellen dat het kabaal gigantisch was. Daarna volgde er stilte.
Tijdens de lockdown kwijnde Cees weg gaf hij aan. Hij vond dat hij maandenlang in een gevangenis zat. Door de coronacrisis zag hij “niemand meer”. Nu is Cees dood. Niet door corona, maar uit pure angst. Angst voor een nieuwe lockdown.
Praten over zelfdodingsgedachten kan anoniem: chat via 113.nl, bel 113 of bel gratis 0800-0113
De Inspectie voor Gezondheidszorg en Jeugd onderzoekt het incident. Zorgcentrum De Mantel leeft mee met de nabestaanden en zegt zich beslist niet te herkennen in de verwijten van de familie.
“Hij was niet bang voor corona, maar wel voor de eenzaamheid en het isolement”
– Zoon van Cees
Cees zijn sprong was een wanhoopsdaad
Na het overlijden drie maanden terug, vertelt Cees zijn zoon over de wanhoopsdaad. Volgens hem een verhaald dat verder verteld moet worden. Zodat het tijdens de corona crisis niet nog een keer zal gebeuren.
Cees sprong liever richting zijn dood, dan nog een keer de eenzaamheid van een lockdown mee te maken, zegt zijn zoon. Hij waarschuwt dat meer mensen depressief worden door de coronacrisis. ,,Er is onvoldoende oog voor het welbevinden van mensen.”
,,Mijn vader was een sociale, behulpzame en actieve man. Hij was niet bang voor corona, maar wel voor de eenzaamheid en het isolement. Hij ervaarde de lockdown in maart én het bezoek dat hij kreeg achter glas als gevangenschap. ‘Ik zit in detentie’, zei hij steeds vaker, als we hem vanachter een raam opzochten en zijn wekelijkse boodschappen ten behoeve van ontbijt en lunch kwamen brengen. We zagen dat hij steeds bozer werd.”
Cees ging kapot van eenzaamheid
Door corona ging alles op slot in maart. Bewoners van het zorgcentrum mochten niet naar buiten en moesten daarom in hun eigen appartement blijven. Om ze te beschermen tegen corona. Door deze regels zat Ces dagenlang alleen in zijn flat. Zich geen raad wetend met de schreeuwende stilte en tijd en de stilte. Cees ging onder die regels kapot van eenzaamheid. Hoewel andere Nederlanders tijdens de lockdown naar buiten konden. Maar niet in de Mantel. Daar ging de deur maandenlang op slot. Cees moest in zijn appartement blijven.
Lockdown in maart kwam als donderslag
De lockdown kwam in maart als een donderslag. Van de ene op de andere dag ging het ouderencentrum op slot. Daarom mocht Cees zijn vriendin die elders in de Mantel woonde, niet meer ontmoeten. ,,Ze moesten afgezonderd van de wereld in hun eigen woonruimte blijven.” Daardoor waren ze radeloos.
Cees moest wéér in quarantaine
Wederom ging het mis, deze keer op 12 september. De negende etage van de Mantel moest voor onbepaalde tijd in quarantaine. Omdat op andere afdelingen in het centrum corona was uitgebroken. Daarom koos Cees een dag later zelf voor de dood.
Cees sprong van negen hoog
Geen periode met eenzaamheid. Geen opsluiting. Het was genoeg voor de 87-jarige. Netjes aangekleed, met zijn paspoort een kam en foto’s van zijn kinderen. Zo pakte het keukentrapje en sprong van zijn balkon naar beneden. Daarna was Cees niet meer.
De familie heeft de Inspectie Gezondheidszorg gevraagd een onderzoek in te stellen in de Mantel.